BIR GÜN BU DİL DANIŞACAQ…
–Tufandı ha!…
Ortalığı bir-birinə qatması var.
–Hər nə qədər əsib-coşsa,
əvvəl-axır yatması var.
Bilirəm, halı necədi,
zor gün, yuxusuz gecədi,
matdı, ya da heç-heçədi,
–Gözlə, bir gün udması var!
–Yükü çox ağır görünür,
kürəyi yağır görünür,
–Çox da ki fağır görünür,
bezib yükü atması var.
…Tüstülənib alışacaq,
Ha susmağa çalışacaq,
Bir gün bu dil danışacaq,
Deyəcəklər: “Tutması var”.
TƏZAD
Bu bir bardaq təmiz su –
hansı yöndən baxılsa,
su olduğu seçilən,
təmiz yerə süzülsə,
saf olduğu daha tez,
daha aşkar bilinən,
Zəm-zəm kimi içilən-
Onu sərxoş eyləyib
gözlərinə qan salan
əvvəldən içdikləri…
Bu bir aydın, hamar yol,
əvvəli, sonu bəlli,
nə sağ-solu uçurum,
nə qaranlıq döngəli-
“Gedər-gəlməz!” söyləyib
onu qorxuya salan
(doğruluq vədi yalan)
əvvəllər keçdikləri…
Bu, maraqlı bir kitab,
hamı ilə eyni üz,
eyni dillə danışan,
uşağa da işnişən,
böyüyə də yovuşan,
hər kəlməsi birbaşa,
kimisinə bir sətir,
kimisinə min varaq,
anlayana güc, dayaq–
Onu yoldan eyləyib
ucalardan endirən,
yanlış səmtə döndərən
əvvəllər vərəqləyib
əvvəldə açdıqları…
… Əlindən qaçdıqları…
