Pərvanə BAYRAMQIZI
– Toyumuz xudmani olsun, əzizim, yalnız yaxın adamları dəvət edərik.
– Hələ görək toy edə biləcəyik? Görmürsən, hər yer bağlanır. İcazə yoxdur.
– Nə vaxt etsək…
– Onadək yeni qərarlar çıxdı, bəlkə.
-.. alo…
– Dünən nə oldu?
– Xətt kəsildi.
– Sonra niyə zəng etmədin?
– İşim oldu.
– Nigaran qaldım.
– Yenə xətt kəsildi?
– Yox, çağırdılar.
– Çox gözlədim.
– Xəbər verməyi unutdum.
– Nə vaxtacan yalnız sən istəyəndə danışacağıq?
– …
– Niyə susursan? Gəl görüşək, darıxıram sənsiz.
– İcazə SMS-lədir ee.
– Olsun. Bircə saat bir yerdə olaq, üzünü görüm.
– Bilirsən, belə alınmır. Gərək qaydalara riayət edək, pandemiyadır e bu.
– Demək, sən indiyəcən buna görə görüşməkdən qaçırmışsan.
–Xəstəlikdə diqqətli olmaq lazımdır. Məsuliyyətsizlik daha çox yoluxma deməkdir.
– Heyif ki, sevgi yoluxucu deyil. Birinci səni yoluxdurardım.
– Həkim, xahiş edirəm, beş dəqiqəlik məni içəri buraxın, onu görmək istəyirəm.
– Olmaz!
– Xahiş edirəm…
– Vəziyyəti yaxşı deyil. Siz sağlamlığınıza zərbə vurmaq istəyirsiniz?
– Ondan yoluxum, onunla ölüm.
– Onu istəyirəm.
– O gəlmək istəmir.
– Telefonu verin özümə desin.
– Alo…
– Bilirsən, mən yenicə sağalmışam. Təkrar xəstələnmək istəmirəm.
– Yetər ki, sən sağlam ol. Başqa heç nə istəmirəm. Bunu deyəcəkdim…
2020