Qasım bəy ZAKİR
Cəfa çəkdim bağ yetirdim,
Gülşəni xarə tapşırdım.
Bunca fikrü xəyal etdim,
Tapmadım çarə, tapşırdım.
Ölsəm qoyun, sizi tarı,
Yönümü dilbərə sarı.
Özüm öz əlimlə yarı
Bu gün əğyarə tapşırdım.
Nə qədər eylədim minnət,
Vəslinə vermədi fürsət:
Lailac olub aqibət
Gənci şahmarə tapşırdım.
Qaldım misali-pərvanə,
Eşq oduna yanə-yanə:
Canı göndərdim cananə,
Dili dildarə tapşırdım.
Xəstə Zakir kimi hanı
könlü olan ğəm məkanı?
Mən öldüm, ahü əfğanı
Bülbülü-zarə tapşırdım.
